Marathi Stories- शब्दमित्र वरुण

मित्रासोबत बाईकवरून चाललो होतो. सिग्नलला गाडी थांबली. आमच्यासोबत अनेक गाड्या थांबल्या. सिग्नलची ती २ मिनिटं नुसतंच थांबणं हा एक कार्यक्रमच असतो. नजर इकडे तिकडे वळत राहिली. तोच एका बाईकवर एक कुटुंब दिसलं. मित्र फोटोग्राफर असल्याने मित्राचा कॅमेरा लगेच फोटो काढायला पुढे सरसावला. त्याने लगेच फोटो दाखवला सुद्धा आणि म्हणाला, जरा ही प्रतिमा (हा फोटो) निरनिराळया दृष्टिकोनातून पाहू. A click by: Sushil Ladkat मग विचारचक्र धावू लागलं. अनेकविध दृष्टिकोनातून ती प्रतिमा पाहू लागलो. मग निरनिराळी निरीक्षणं टिपली ती अशी: १. म्हटलं तर एक सुखी कुटुंब २. कदाचित एका दुचाकी वरती ३ जण म्हणजे अडचण! ३. त्या मुलामध्ये अनेक जण स्वतः चं बालपण शोधू शकतात. लहानपणी असे पुढे उभे राहणारे आपण, आपल्यासाठी ती तडजोड नव्हती तर पुढे उभं राहणं हा विजय होता. ४. त्या दोघांचे आविर्भाव असे की लगबग आणि वर्दळ असली तरी ती रोजचीच आहे. ५. ती इकडे पाहते आहे आणि तो तिकडे! आयुष्य दोघांना वेगवेगळ्या वाटांनी नेऊ पाहतं आहे. पण त्यांना जोडणारं अपत्य त्यांना थांबवत आहे.   ६. कदाचित मुलगा आता थोडा मोठा होतोय आणि असं पुढं उभं राहणं त्याला...

A Click By: Varun Bhagwat आदित्य सरळ रस्त्याने आपल्या वाटेने चालत होता. बराच वेळ तो चालत होता , अथक! थांबून कसं चालेल ? ठरवलेलं लक्ष्यतर गाठायचं होतं. पण त्याचे पाय अचानक चालता चालता थांबले. त्याला जाणवलं की तो एकटा नाहीये. कोणीतरी जवळ आलं आणि त्याला म्हणालं , " काय झालं ?" आदित्य म्हणाला , " कुठे काय ?" " मग चालता चालता थांबलास का ?" त्याचा प्रश्न आला. " अचानक अनपेक्षित असं काहीतरी समोर आलं." आदित्य उत्तरला. " अनपेक्षित ?" " हो." " म्हणजे नेमकं काय ?" " बघ ना , समोर तुलाही दिसतोय ना , केवढा मोठा डोंगर उभा आहे." " हा डोंगर तुला अनपेक्षित होता ?" ' अर्थात." " असं का बरं ?" " इतका वेळ सरळ रस्ता होता , मी ही चालत होतो." " सरळ रस्ता किती वेळ असणार ? हा डोंगर कधी ना कधी समोर उभा ठाकणारच होता , तो आज उभा ठाकला." " पण अपेक्षा नव्हती असं काही असण्याची." " एखादा सिनेमा तू बघतोस आणि त्याचा शेवट जर कोणालाही लगेच कळेल असा झाला तर तू काय म्ह...

A Click by: Varun Bhagwat " नवा दिवस , नवी सुरुवात. नव्या दिवसाची नवी आस. जे चांगलं घडून गेलं ते मनात साठवायचं. वाईट तेवढं मनाच्या दारातून बाहेर सोडून द्यायचं. एक होतं गाव , त्या गावात होता एक अजब मनुष्य! दिसायचा अजब पण होता मोठा हुशार. माणसं त्याच्याकडे सल्ला घ्यायला यायची. भोंदू बाबा नव्हता बरं तो. आजकाल तुमचे ते psychologists वगैरे असतात ना तसा काहीसा होता तो." वडील आपल्या नुकत्याच नोकरीला लागलेल्या मुलीशी बोलत होते.   " पण याचा माझ्या problem शी काय संबंध आहे ??" मुलगी मधेच तोडत म्हणाली. " ऐक तर खरं!" बाबा गोष्ट सांगत होते , " हां , तर या माणसाकडे असेच एक दिवस काही जण सल्ला मागायला आले. याच्या सल्ला देण्याच्या पद्धती फार भन्नाट होत्या. त्याने काय केलं माहितीये ?" " काय ?" " त्याने आधी त्यांचं म्हणणं ऐकलं. घडायची ती चर्चा थोडी घडली. मग मन रिझवायला त्याने त्या माणसांना एक विनोद ऐकवला. ती माणसं पोट धरून हसली. त्यांचं हसणं विरु लागल्यावर त्याने पुन्हा विनोद सांगितला. " मग पुन्हा माणसं हसली ?" " हो , पण थोडी...

A Click By: Varun Bhagwat "कधी ऐकलंय का की सशाने सिंहाची शिकार केलीये? गाय बिनधास्तपणे वाघाच्या समोरून चाललीये?" शिक्षक मुलांशी बोलत होते. हे ऐकून मुलं हसू लागली. "असं कसं होईल सर?" एक मुलगा सरांना म्हणाला, "आम्ही नाही ऐकलं असं काही!" "नाही ऐकलं ना... कारण अशी गोष्ट एखादा चमत्कार झाला तरच शक्य आहे." शिक्षक मुलांना सांगत होते, "मुलांनो, चमत्कार करणं कोणाच्या हातात आहे?" "आपल्या तर हातात नाही बुवा." अलका म्हणाली. "खरंच?" सरांनी प्रश्न केला. "कसं शक्य आहे सर आपल्याला?? आपल्याकडे काय जादू आहे की काय?" बाकी मुलांनी पण अलकाच्या बोलण्याला दुजोरा दिला. सर हसले आणि म्हणाले, "हो आपल्याकडे जादूच आहे. मनात आणलं तर ती जादू वापरून काहीही करणं शक्य आहे. पण त्यासाठी आपला आपल्यावर विश्वास हवा." मुलं प्रश्नार्थक नजरेने सरांकडे पाहत होती. सर सांगू लागले, "एकदा एका छोट्या पक्ष्याने समुद्रकिनारी अंडी दिली. काही वेळातच भरती आली आणि समुद्राने त्या पक्ष्याची अंडी स्वतःच्या पोटात घातली. पक्ष्याला फार वाईट वाटलं. आधी ...

A Click by: Varun Bhagwat आटपाट नगरात राजेशाही असून सुद्धा ठराविक कालावधीनंतर राजा निवडण्याची मुभा प्रजेला असे. इथे नव्या राजाच्या निवडीवरून जोरदार चर्चा चालू होती. प्रत्येक जण राजा कोण असला पाहिजे यावर आपापलं मत मांडत होता. प्रत्येकाला असं वाटत होतं की आपला राजा आपण म्हणू तोच असला पाहिजे. या वेळी चर्चेचा भर या गोष्टीवर होता की बाहेरचा राजा असला पाहिजे. आपला राजा कामाचा नाही. तिथे त्या सगळ्यांपासून बाजूला एक वयस्कर व्यक्ती बसली होती. त्या व्यक्तीला या चर्चेत विशेष रस नाही असं आनंदला वाटलं. १८ वर्षांचा आनंद   या सगळ्या चर्चेत सहभागी व्हायच्या प्रयत्नात होता पण राजा कोण असावा याविषयी त्याला मत व्यक्त करता येत नव्हतं. त्याचं लक्ष त्या व्यक्तीकडे गेलं. तो त्यांच्याजवळ जाऊन बसला. वयस्कर माणसाला जाणवत होतं की याला आपल्याशी संवाद साधायचा आहे पण काय बोलावं कळत नाहीये. म्हणून त्याने स्वतःच विषय काढत विचारलं , " तुला कसा राजा हवा ?" अचानक आलेल्या प्रश्नाने गोंधळत आनंद उत्तरला , " अं... कळत नाहीये मला. तुम्हाला कोणता हवा आहे राजा आजोबा ? बाहेरचा राजा असावा की नसावा या बद्दल त...

A Click by: Varun Bhagwat Office च्या cafe मध्ये नुसतीच स्वत:च्या नादात समोर असलेली coffee ढवळत बसणाऱ्या सरिताला तिची senior प्रणाली म्हणाली, “काय गं, तोंड का पाडलंयस? सरिता एकदम भानावर येत म्हणाली, “अं, काय?” “झालं तरी काय?” प्रणालीने विचारलं. “आता ते आपल्यापेक्षा वरिष्ठ आहेत. त्यांना कोण काय बोलणार? ” “ कोणाला काय बोलणार?” “आरती madam कडे जरा काम होतं.” “मग?” “त्या माझ्यापेक्षा खूप senior आहेत.” “असतील.” “असतील नाही आहेत.” “मुद्दा काय?” “त्या मला काही बोलल्या तर मी उलट उत्तर द्यायचं का?” “मुळीच नाही.” “घ्या. मग कसं जगायचं आमच्या सारख्यांनी?” “हां... पण तुझी चूक नसेल तर बोलायचं.” “उलट?” “नाही. पण आपल्याला काय म्हणायचं आहे ते पोचलं पाहिजे. या ना त्या प्रकारे...” “मी तीन वेळा बोलायचा प्रयत्न केला पण she was not in a position to listen.” “हं. मग जरा योग्य वेळेची वाट बघायची.” “आणि ही योग्य वेळ काय असते आणि कधी येते?” “त्यासाठी आपण alert राहायचं.” “अशी कोड्यात बोलू नकोस यार.” “मग कसं सांगू?” “ते माहित नाही. पण समजेल असं सांग.” cafe मध्ये शे...